Publiceren in ‘t Engels

Naar aanleiding van een discussie op Woordenwoud heb ik dit stukje ook maar even op de site gezet.

 

Publiceren in Engelstalige markten

 

Vooraf:

  • besef goed dat je concurreert met heel veel mensen voor wie Engels de moedertaal is.
  • voor ieder Nederlandse schrijver die werk instuurt is er concurrentie van 900-1000 Engelse schrijvers.
  • de Engelse markt is een markt. Onderzoek die markt.
  • volg de richtlijnen van specifieke markten exact.
  • verzorg je Engels tot in de puntjes. Verhaal, bio, begeleidende brief etc. Alles.
  • verwacht afwijzing (ter illustratie. Verhalen die ik naar semi pro en pro markten stuur krijgen gemiddeld 5 tot 7 rejections voor ik een passende match heb. Het moet maar net aansluiten/passen/klikken met de editor die de boel moet samenstellen.)
  • heb geduld! Sommige markten doen er bijna een jaar over om te reageren.

 

Engels perfectioneren

Is je Engels niet goed genoeg? Zoek dan een vertaler (hier bijvoorbeeld).
Is je Engels redelijk? Laat een vertaler of native speaker ernaar kijken.
Is je Engels goed? Laat Engelse proeflezers op je werk los.
Ook als je Engels perfect is: Engelse proeflezers! Je blijft Hollander en je weet niet alles.
Word lid van schrijfclubjes (Engelse), zoals writing.com, writerscarnival.ca (er zijn er veel meer!)
Bezoek Engelse schrijfsites zoals: writing-world.com (er zijn er veel meer!)
Kijk eens naar de SFWA en HWA sites, daar staat een schat aan informatie.
Waar zoek je je markt?Er zijn zo’n 3500 tot 4500 ‘fantastische’ markten. Da’s heel veel. Die varieren van kleine, online blaadjes tot de grote, gevestigde namen zoals Analog, Asimov’s en Clarke’s World.
Hierbij kun je onderscheid maken in uitgevers van bladen, boeken/anthologies en online publicaties.
Een tweede onderscheid is betaling:

  • je hebt no pay/exposure/for the love uitgaven die niets betalen
  • token payments (meestal minder dan 1 dollarcent per woord of alternatieve vormen van betaling, bijv extra bewijsexemplaren oid)
  • semi pro betaling, 1 tot 4.9 cent per woord en pro betaling
  • 5 cent per woord (sinds dit jaar volgens SFWA zelfs 6 cent of meer per woord)
  • royalty betalingen, meestal voor een procentueel deel van de winst van een anthology (denk 2-3% van de netto opbrengst per deelnemende schrijver)

Je zult merken dat het aantal acceptances dat je krijgt afneemt naarmate je je meer op de ‘pro’ markten richt. De kans in een token markt gepubliceerd te worden, is vele malen hoger dan een publicatie in een pro markt.

Gelukkig zijn er tegenwoordig lijsten en zoekmachines die je kunnen helpen: Ralan.com, Darkmarkets.com, duotrope.com, thegrinder.diabolicalplots.com
Het is soms een hoop zoekwerk om de juiste markt te vinden. Heb je weinig verhalen, dan is het eenvoudig. Heb je veel verhalen aan te bieden, dan kan het qua tijd in de papieren lopen (ikzelf besteed per maand minstens twee a drie avonden aan het zoeken van de juiste markten)

Bijhouden van je submissions

Heel belangrijk, uitzoeken waar je verhalen gebleven zijn. Vooral als je er wat meer rond hebt zweven. Duotrope houdt dit netjes voor je bij, maar er is een gratis concurrent genaamd thegrinder.diabolicalplots.com die tegenwoordig zo’n 80% van duotrope emuleert. Die gebruik ik zelf.

Komt er een rejection? Geen nood, er zijn genoeg markten. Niet alles is geschikt voor alle markten. Kijk waar je verhaal het best tot zijn recht komt.
Duurt het volgens je administratie te lang voor je antwoord krijgt? Waag er een mailtje aan. Het is business, dus er is een reden waarom het langer duurt. Dat kan negatief zijn, maar ook zomaar positief.

En als je dan geaccepteerd bent…Volgt er een contract. Zonder contract accepteer je geen publicatie!! Onthoud dat goed. Je hebt te maken met Amerikaanse bedrijven (of personen) en contracten zijn daar heilig en worden naar de letter uitgevoerd. Het is een zakelijke overeenkomst, jij levert iets, zij betalen ervoor. Er zijn condities, lees ze goed door. Kijk wat je weggeeft en voor hoelang. Vergelijk met de standaardcontracten die je bij SFWA kunt vinden. Lees de ‘editors en preditors’ sectie van de SFWA door om te kijken wat kan en wat niet kan.